نانو حسگر های پلاسمونیک (Nano Plasmonic Sensor) نانو الکترونیک

نانو حسگر های پلاسمونیک (Nano Plasmonic Sensor) نانو الکترونیک

پژوهشگر و نویسنده:  دکتر  (  افشین رشید)

نکته: در ساختار نانو حسگر های پلاسمونیک با استفاده از فناوری نانو  الکترونیک بهبود قابل توجهی تا کنون حاصل شده است. به گونه ای که حسگر های دقیقتر، کوچکتر و با حساسیت بالا تحت عنوان نانو حسگر های هوشمند پلاسمونیک به دست آمده است.

در طراحی یک نانو  حسگر پلاسمونیک  Nano sensor plasmonic علوم مختلف مانند بیوشیمی، بیولوژی، الکترونیک، شاخه های مختلف شیمی و فیزیک حضوردارند. قسمت اصلی یک حسگر شیمیایی یا زیستی عنصر نانو حسگر آن است. عنصر نانو حسگر در تماس با یک آشکارساز است. این عنصر مسئول شناسایی و پیوند شدن با گونه ی مورد نظر در یک نمونه ی پیچیده است. سپس آشکارساز سیگنالهای شیمیایی را که در نتیجهی پیوند شدن عنصر نانو حسگر با گونه ی مورد نظر تولید شده است را به یک سیگنال خروجی قابل اندازه گیری تبدیل میکند. نانو حسگرهای زیستی بر اجزای بیولوژیکی نظیر آنتی بادی ها تکیه دارند. آنزیم ها، گیرنده ها یا کل سلولها میتوانند به عنوان عنصر حسگر مورد استفاده قرار گیرند.

برای نانو سنسور ها یک فرآیند نانو حساسیت به پلاسمونی شامل تعامل پیچیده سه عنصر در بین فوتون ها ، مولکول ها و نانو ساختار ها است. ، نانو پس ها ، نانو لوله ها و نانو ذره ها ، برای افزایش طیف سنجی رامان سطح پیشرفته و فلورسانس حساسیت در نانو حسگرهای (Nano sensor) تقویت شده پلاسمونی مبتنی بر نانو ذرات چند تا تک لایه و، تشخیص  برای بسیاری از مقاطع کوچک یا مولکولهای ضعیف جذب در نانو سنسور های پلاسمونیک دشوار است.عملکرد ذرات شناور برای نانو حسگرهای (Nano sensor) تقویت شده پلاسمونی مبتنی بر نانو ذرات چند تا تک لایه در تعامل بین مولکولها و سطوح نانو ساختار. مبتنی بر مسیری برای تجمع کلوئیدی ، مولکولهای ضعیف جذب شده نمی توانند در طول تجمع سریع ، روی یک سطح فلزی جذب شوند. بنابراین ، این نقص طبیعی باعث می شود که این نانو سنسور ها حساسیت قابل توجهی از خود نشان ندهند. در سطح جامد با نانو ذرات دقیق فرو بردن بستر نانو سنسور در محلول حاوی آنالیت ممکن است جذب مولکول همگن را به همراه داشته باشد. با این حال ، زمان جذب (به عنوان مثال ، چند ساعت) بسیار فراتر از بازه های زمانی عملی است. در عوض، با خشک کردن قطره حاوی آنالیت بر روی یک زیر لایه، توزیع مولکول بر روی نانو حسگرهای (Nano sensor) تقویت شده پلاسمونی مبتنی بر نانو ذرات چند تا تک لایه  ممکن است مسئله یکنواختی روبرو می شوند.

نتیجه گیری :

در ساختار نانو حسگر های پلاسمونیک با استفاده از فناوری نانو  الکترونیک بهبود قابل توجهی تا کنون حاصل شده است. به گونه ای که حسگر های دقیقتر، کوچکتر و با حساسیت بالا تحت عنوان نانو حسگر های هوشمند پلاسمونیک به دست آمده است.

پژوهشگر و نویسنده:  دکتر  (  افشین رشید)

دکترایِ  تخصصی نانو _ میکرو الکترونیک