افشین رشید _ نانو الکترونیک

افشین رشید ، اُستادیار (گروه برق _ اَفزاره های میکرو و نانو اِلکترونیک) دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

افشین رشید _ نانو الکترونیک

افشین رشید ، اُستادیار (گروه برق _ اَفزاره های میکرو و نانو اِلکترونیک) دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

«نانو اِسپین اِلکترون ها» عامل پوشش یا پایدار ساز در نانو الکترونیک

«نانو اِسپین اِلکترون ها» عامل پوشش یا پایدار ساز در نانو الکترونیک

پژوهشگر و نویسنده:  افشین رشید








نکته:  عامل پوشش یا پایدار ساز «نانو اِسپین اِلکترون های» تولید شده به دلیل سطح ویژه و انرژی سطحی زیاد، به هم میچسبند و تشکیل توده میدهند. این پدیده به از بین رفتن خواص حاصل از اندازه کوچک این ذرات  میانجامد. 

برای جلوگیری از انباشت «نانو اِسپین اِلکترون ها» در مرحله سنتز ، از پایدار ساز ها استفاده میشود. معمولًا دو نوع روش الکتروستاتیکی و رانش فضایی برای پایدار کردن نانو ذرات استفاده میشود در الگویی از دو روش پایدار کردن ذرات استفاده میشود . در روش اول، از یونها برای پایدار کردن «نانو اِسپین اِلکترون ها» استفاده میشود. این یون ها به ذرات جذب میشوند و یک لایه دارای بار الکتریکی اطراف «نانو اِسپین اِلکترون ها» تشکیل میدهند و در نتیجه رانش کوالانسی رامان (Raman) از انباشات ذرات میشود. در روش دوم، برای پایدار کردن «نانو اِسپین اِلکترون ها» از درشت مولکولها استفاده می شود . درشت مولکول ها به سطح ذرات میچسبند و فضایی را در اطراف نانو ذره اشغال میکنند. با نزدیک شدن ذرات به یکدیگر، این مولکولها درهم می تنند و رامان از به هم چسبیدن ذرات میشوند.از برهم کنش های لایه لایه نانو و چربی به عنوان تابعی از ساختار «نانو اِسپین اِلکترون ها» ، مورفولوژی و الکترو شیمی سطح است. این هدف گسترده از تعدادی نانو مولکول ها تشکیل شده است که از شبیه سازی های مولکولی درشت دانه دریافت میشود. 




در تولید «نانو اِسپین اِلکترون ها» متخلخل به روش احیای عامل پوشش یا پایدار ساز«نانو اِسپین اِلکترون ها» ، معمولًا از روش رانش فضایی به منظور پایدار سازی ذرات بهره می گیرند .  از پایدار ساز ها در این روش به .مخلوط دو پایدارساز نیاز به عنوان عامل پایدار سازی استفاده شده است. بیشترین کاربرد را در پوشش «نانو اِسپین اِلکترون ها» دارند. در سنتز نانو ذرات بر اساس ، عامل احیا، پایدار ساز و به همراه اندازه «نانو اِسپین اِلکترون ها» حاصل شده است. یکی از پارامتر های بسیار تأثیر گذار بر اندازه در سنتز نانو ذرات، غلظت پایش ماده و چه غلظت پیش ماده  بیشتر باشد، اندازه ذرات تولیدی بزرگتر، و برعکس هر چه غلظت پایش ماده کمتر باشد، اندازه ذرات کوچکتر خواهد بود.  غلظات های مختلف  تولید و تأثیر غلظت پایش ماده را بار اندازه «نانو اِسپین اِلکترون ها» تولیدی وجود دارد. با تغییر غلظت اندازه «نانو اِسپین اِلکترون ها» به نانومتر کاهش یافته است. در حالت سنتز «نانو اِسپین اِلکترون ها» و افزایش  اندازه ذرات تولیدی از نانومتر به میکرو افزایش میابد.



نتیجه گیری :

تاثیر مقدار پایش ماده در سنتز «نانو اِسپین اِلکترون ها» صورت گرفته که  به ذرات حاصل را با افزایش مقدار  میانگین  اندازه ذرات حاصل از  نانومتر افزایش یافته است.«نانو اِسپین اِلکترون ها» سنتز شده در غلظت های مختلف که با افزایش غلظت پایش ماده  تغییری در شناسایی نانو ذرات ایجاد نمی شود و نانو ذرات حاصل شبه کروی اند. اما با افزایش مقدار پایش متوسط اندازه ذرات از نانومتر به میکرو افزایش مییابد. از سوی دیگر، با افزایش غلظت پیش ماده افزایش اندازه ذرات ؛ «نانو اِسپین اِلکترون ها» حاصل با افزایش حجم مواجه میشوند.

پژوهشگر و نویسنده:  دکتر  (  افشین رشید)

دکترایِ  تخصصی نانو _ میکرو الکترونیک